![]() Aah, de bladeren beginnen te vallen. Voor de één een zegen, voor de ander de voorbode van sombere dagen. Tijd om een kort pleidooi te formuleren over veerkracht. Wie meer behoort tot de groep 'kop in 't zand', kan misschien ook eens een andere strategie proberen. Hieronder enkele dingen die ik de afgelopen tijd geleerd heb van veerkrachtige mensen om me heen.... en geleerd dát heb ik. Terwijl we allemaal wel eens een uitdaging op werk en levensvlak verwachten, daagde mijn gezondheid me het laatste jaar opnieuw en opnieuw uit. En hoewel het niet helpend is, als mensen dan zeggen: "gelukkig is het maar ...", erken ik dat het 'maar' dat was. Ja, er zijn mensen die veel meer woeste zeeën doorkruisen. En laat het nu net van die mensen zijn dat ik enkele tips rond veerkracht heb verzameld.
0 Comments
![]() 1 september. Willens nillens een symbolische datum. Terwijl de kinderen terugkeren naar school, maken velen onder ons plannen: gaan we dit jaar eindelijk pianolessen volgen, of liever een goede kickboxstudio opzoeken en aan de fysiek werken? Onderliggend aan de septemberdagen komen soms ook andere vragen naar boven. We willen iets veranderen, ten goede. Volgens geluksexperten start het verbeteringsproces in ons leven heel vaak met de vraag die veel ongemak oplevert: wat wil je eigenlijk uit je leven halen? Het is een zeer vage vraag die heel brede antwoorden oplevert. Antwoorden als: 'geluk', 'een kick', 'balans', 'succes', ... helpen ons niet meteen verder. Als we verder aan een leven met (meer) voldoening willen bouwen, zullen we dus een beetje specifieker moeten zijn. Op naar introspectie dus! Van denken naar voelen. En daar zijn een aantal oefeningen voor, bijvoorbeeld: wie benijdt je het meest? Sommigen willen nu wellicht afhaken, maar lees nog even verder... Iemand benijden is een emotie die zeer ongemakkelijk is om mee om te gaan. Het is eigenlijk ook een beschamende emotie, mogelijks herken je nu bij jezelf enige ontkenning. We willen vaak niet eens aan onszelf toegeven dat we deze gevoelens beleven. In essentie is 'het benijden' eigenlijk een zeer helpende emotie, omdat het ons vertelt dat iemand een bepaalde kwaliteit heeft die je zelf zou willen hebben. En heel vaak kan je veel stappen in je groeiproces zetten eens je voor jezelf die waarheid onder ogen ziet. Dus in plaats van jezelf te kwellen met de vraag: 'wat wil ik eigenlijk' (oeps - alle deuren in de hersenen slaan toe!), kan je luisteren naar wat je emoties jou al lang aan het vertellen zijn. Achter jezelf de vraag stellen: "wie benijd ik", zit een groter thema. In plaats van alleen maar in de richting van je gevoelens te leunen, jezelf in actie zetten (en dus niet in verzet gaan tegen je gevoelens). Want wie kent ze niet? De verleiding van de ontkenning? Het is vaak op korte termijn veel comfortabeler om je gevoelens te negeren, maar waar brengt het je 'in the long run'? Ja hoor, laat je coachen en ga van denken naar voelen naar doen. Roept bovenstaande afbeelding gemengde gevoelens op? Kijk je er niet meteen naar uit om de zomerdagen achter te laten en weer 'in het werk te vliegen'? De septemberdagen kunnen zich ook lenen tot een grondige aanpak van je loopbaanvragen. Zit jij ook met thema's als: •Je voelt je gestresseerd, futloos of overspannen door je werk. •Je zit met twijfels en vragen over je werk. •Je wil meer plezier en voldoening in je werk. •Je wil een beter evenwicht tussen je beroeps- en privéleven. •Je wil weten welk werk écht bij je past. •Je wil de balans opmaken van je loopbaan. •Je wil uitzoeken welke loopbaankeuze je nu het best kunt maken. •Je wil bekijken hoe je je talenten volop kunt laten renderen. •Je hebt het gevoel dat er meer in je zit dan wat je op je werk kan laten zien. •Je bent op een kruispunt in je loopbaan aangekomen en weet niet welke richting je het best kunt kiezen. •… Via loopbaancheques kunnen medewerkers en zelfstandigen op een goedkope manier individuele loopbaanbegeleiding. Elke cheque omvat een pakket van vier uur begeleiding. In totaal kan een gebruiker van deze cheques maximaal acht uur loopbaanbegeleiding kopen op een periode van zes jaar. Loopbaancheques kunnen aangevraagd worden bij de VDAB en kosten 40 euro per stuk (10€ per uur dus!). De Vlaamse overheid wil zo mensen meer aansporen om actief over hun loopbaan na te denken en hun carrière in een richting te sturen die meer aansluit op hun persoonlijke talenten en sterktes. De aanvraag van een loopbaancheque loopt via de website van de VDAB of je kan VDAB bellen op het gratis nummer 0800 30 700. Loopbaanbegeleiding bij Co-Next, is begeleid worden door een coach met ervaring en expertise in verschillende loopbaantopics (stress en burnout, persoonlijke ontwikkeling, timemanagement, balans, (her)oriëntatie, betere samenwerking/communicatie op de job, …) en dit binnen diverse sectoren. Doel? Jou stimuleren in het (terug) ontdekken van wat je hart sneller doet slaan, waar je goed in bent en hoe je dat vorm kan geven in je loopbaan en leven. Wat levert coaching jou op? • Je krijgt verfrissende inzichten in je potentieel, in je kernkwaliteiten en drijfveren en zet ze in een beweging die bij jou past • Je stelt haalbare én uitdagende doelen in jouw uniek persoonlijk ontwikkelingsplan en werkt er stap voor stap naartoe • Je krijgt zicht op nieuwe opties: als je het anders wil, moet je het anders doen • Je verandert onmiddellijk dingen in je leven WIE JOB ZINVOL VINDT, WIL TOT 4 JAAR LANGER WERKEN
Niet de hoeveelheid motivatie, maar het type motivatie is doorslaggevend om langer aan de slag te blijven. En dat is goed om weten, want de groep werknemers die enkel werken omdat het moet (van zichzelf of anderen), telt dubbel zoveel langdurig afwezigen. Een studie van HR-dienstenbedrijf Securex bij een representatief staal van 1671 Belgische werknemers geeft duidelijk aan dat puur autonoom gemotiveerde werknemers (degenen die hun job leuk, interessant, waardevol of zinvol vinden) het langst willen werken, namelijk tot 60 jaar. Dat is maar liefst 4 jaar langer dan werknemers die niet autonoom gemotiveerd zijn (zij willen werken tot 56 jaar). Maar dat is wel nog steeds 7 jaar minder dan de vooropgestelde pensioenleeftijd. Verder stelt Securex vast dat werknemers die enkel werken omdat het moet, dubbel zoveel langdurig afwezig zijn dan hun collega’s: 22 procent is 21 dagen of meer afwezig door ziekte of privé-ongeval (versus 10 procent bij hun collega’s). Het verhogen van de autonome motivatie verlaagt het risico op langdurige afwezigheden aanzienlijk. Bovendien daalt het risico op burn-out bij meer autonome motivatie. Slechts 7 procent van de autonoom gemotiveerden loopt risico op burn-out. Bij werknemers die enkel werken omdat het moet, is dat bijna de helft (49 procent). We werken steeds minder omdat we dat ‘willen’ Hoewel autonome motivatie één van de sleutels is om mensen langer aan het werk te houden, stelt Securex vast dat de Belgische werknemer steeds minder werkt ‘omdat hij dit zelf ook wil’. Zijn autonome motivatie is sinds 2009 met 7 procent gedaald. Dat is hoogst onrustwekkend. Concreet geeft de Belgische werknemer aan dat hij zijn job vandaag:
Nood aan nieuwe mindset De cijfers geven aan dat we ‘werk’ en de motivatie voor dit werk best anders invullen. Dit kan door een focus op autonomie, verbondenheid (belongingness) en competenties (ABC). Elke maatregel die het gevoel van autonomie (A) verhoogt, die een gevoel van verbondenheid (B) geeft met de job, organisatie en collega’s, of inspeelt op de competenties (C), zal ervoor zorgen dat werknemers langer aan het werk willen én kunnen blijven. Dit kan door naar een werkcontext te streven die meer in lijn ligt met hun talenten. Ook voor de overheid is er werk aan de winkel. “De overheid zet vooral in op het ‘moet-verhaal’, terwijl we zien dat dit geen toegevoegde waarde heeft voor de gewenste pensioenleeftijd. De evolutie sinds een aantal jaren van autonome naar meer gecontroleerde motivatie verklaart waarom langer werken nog steeds weerstand oproept bij werknemers. De kunst bestaat erin om net die randvoorwaarden te creëren, waarin langer werken voor elke werknemer leuk en zinvol lijkt. Dat kan bijvoorbeeld door het ontwikkelen van een juridisch kader dat maatwerk, jobcrafting, en tijds- en plaatsonafhankelijk werken faciliteert en ondersteunt”, besluit Hermina van Coillie, HR Research Expert bij Securex. Bron: Securex (securex.be) (uit: Hr Magazine) Je kunt een mens niets leren, je kunt hem alleen helpen het zelf te ontdekken in zichzelf Galileo Galilei (1564-1642) Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar bij mij kriebelt het. Het kriebelt, het borrelt, het broebelt - en dat heeft met zekerheid véél te maken met de lente. Maar ook met de valpartij die ik op 14 maart jl. mocht meemaken.Wat eerst een 'onschuldige ' verstuiking leek te zijn, bleek na een week toch ook een breuk en bleek na 2 weken gips ook een geknelde zenuw (of zoiets). Ik loop intussen 6 weken op krukken en hoewel ik nu ook al goeie dagen heb, blijf ik precies de processie van Echternach gaan, één stapje vooruit, twee achteruit. Intussen heb ik eigenlijk volop kansen gekregen én genomen om hier ook weer persoonlijke groei uit te halen. Zo heb ik enkele keren de fases van 'rouw' doorlopen: 1.Ontkenning: Thuis blijven en rusten? Neen, ik kan niet geveld zijn, ik heb mijn onderzoek team@work én deadlines én mijn studenten én mijn vak coaching én .... dit zal wel niet zo erg zijn. Binnen enkele dagen ben ik er terug, dit gebeurt toch niet met mij... En: op krukken kan je ook wel werken, ik moet gewoon zorgen dat ik overal geraak. 2. Marchanderen: 'ik beloof vanaf nu écht niet veel meer zal stappen ik zal hulp inroepen om de kinderen naar school te brengen, ik zal minderen met alles wat "té" is en intussen ook inzetten op meer balans werk- gezin als .... ik morgen terug de oude kan zijn' 3. Woede: 'waarom ik?' - ik ben de voorbije weken bij momenten ook ontzettende gefrustreerd geweest omdat de waarheid doordrong: ons systeem hier thuis zit niet altijd even goed in elkaar. En ik kan sommige dingen voor misschien nog wel een héle poos niet doen: actief spelen met onze kinderen, mijn dagelijkse oplaadmomenten bij het wandelen met de hond, onze dieren eten geven, mijn 'tuin van eten' waar we jaarlijks zo van genieten, ... Gelukkig ontdekte ik dat er onder mijn frustratie en kwaadheid, ook verdriet en pijn schuilging. Ik voelde me soms wel wat 'alleen'. En om hulp vragen blijft iets héél erg gevoeligs. Want een vraag betekent dat er ook een 'neen' kan komen. En hoewel ik de grenzen van anderen daarin kan appreciëren, maakt dat het op zo'n moment voor mij niet gemakkelijker. Gevoelens moeten gevoeld worden en zo belandde ik - héél even - in de volgende fase. 4. Verdriet en ook wel wat hopeloosheid en negativiteit: 'I give up'. Het begon met verdriet en spijt, maar ik voelde ook angst 'wat als ze niet vinden wat er is en we hier niet kunnen blijven wonen omdat wij onze boerderij niet aankunnen als ik niet meer terug op mijn twee voeten zal kunnen staan' en onzekerheid:'hoe moet het nu verder'. Ik wou dit verdriet wel horen vanuit een sterke veerkracht waarover ik gelukkig wel blijk te beschikken en ging bijgevolg langzaamaan aan de slag.... 5. En nu ik in in mijn beleving in fase 5 (aanvaarding) zit, denk ik dat ik mentaal en fysiek alleen nog maar kan vooruit gaan: "the secret of life is ... to live it", een slagzin die mij kracht en energie geeft. Ja, het is een uitdagend jaar voor me (na een rugletsel in het najaar), maar ik heb er alvast wel wat uit opgepikt. Ik heb (met vallen en opstaan) geleerd om hulp te vragen. En laat volgende zin ook met regelmaat door mijn hoofd flitsen: niet hoe je welt, wel hoe je opstaat! De lente bracht hierbij inspiratie. De lucht zindert van de verandering en transformatie en ook vandaag bij het rondstrompelen in de tuin, merkte ik op hoe je de "nieuwigheid" gewoon ruiken. Het voelt alsof er mooie dingen gaan gebeuren! Problemen worden dus kansen. Ideeën komen in actie. Dromen worden werkelijkheid. Hoe zit dat met jou? Ik heb met mijn 'gezondheidsuitdagingen' van dit jaar voor een groot stuk gezocht naar mijn bronnen van veerkracht. Je weet wel, dat woord dat ons doet denken aan de zachte en taaie kracht van riet dat platgelegd wordt door de wind maar telkens weer opveert. Door dit onderzoek naar ‘wat is veerkracht voor mij’, kan ik ook (soms nog met vallen en opstaan) stellen dat ik ga (pikkel!) van 'life is one challenge after another' (Churchill) naar de meer veerkrachtige mindset: 'life is one opportunity after another'. En soms denk ik (bij het vieren van kleine succesjes, zoals bijvoorbeeld gisteren tijdens het Mariposa Festival waaraan ik meewerkte): 'life is one satisfaction after another'. Soms is er echter ook de vaststelling: 'the same problem over and over again'. Herkenbaar? Hierdoor kwam ik op het plan uit om een 'Live it' challenge uit te werken. Heb jij ook soms het gevoel dat je tegen een muur aanloopt en gerust nog wat oefening in veerkracht kan gebruiken? Wil jij ook 10 dagen lang een paar concrete, inspirerende oefeningen in je mailbox ontvangen? Laat dan hier je gegevens achter en vanaf 11 mei 2017 beginnen we aan een GRATIS 10-dagen-Live it programma. Interesse? Meld je aan! Warme groet, Ida |
|